Aanraken; een levensbehoefte
Saskia van Dongen haptotherapeute
Aanraken, waarom?
We voelen niet meer dat aanraken een levensbehoefte is.
Een baby overlijdt als hij niet wordt aangeraakt. Aanraking is heel bevestigend en ook als volwassene hebben we daar behoefte aan. Toch voelen we die behoefte niet meer in onze snelle, naar buiten toe gerichte maatschappij. Er ligt inmiddels ook een behoorlijk taboe op.
We staan de hele dag bloot aan duizenden prikkels in de interactie met je partner, je klanten, de andere verkeersdeelnemers of klanten in de winkel.
Daar beleef je van alles bij. Ons lichaam stuurt nog steeds heel trouw signalen, maar als je naar buiten gericht bent merk je ze niet op.
Die voel je dan pas als je vastloopt.
Als je pijn krijgt, wanneer je lichaam niet meer doet wat je wilt, als relaties keer op keer maar niet lukken of je steeds weer niet gelukkig bent in je werk.
Hoe kun je dan weer gevoelig worden voor je eigen signalen?
Als haptotherapeut raak ik jouw lichaam aan zodat je los van alle afleiding kunt voelen hoe jij via je lichaam reageert op druk, of getrek.
Hoe je reageert op boosheid, zachtheid, pijn. Geef je je er aan over of vecht je er tegen? Word je bang of doe je niets en ga je uithouden? Deze intense
gevoelservaringen maken vaak diepe indruk. Deze patronen laat je ook in het dagelijks leven zien. Maar vaak ben je je daarvan niet bewust. Als je dat weer voelt en bewustzijn krijgt op je emoties, je kwaliteiten en valkuilen, of je wens en grens gewild of gevoeld is, leer je jezelf beter kennen. Vanuit daar kun je kiezen.
Wil ik dit zo doen, of zet ik iets anders in.
Omdat dat niet zo simpel is (want we weten het
wel maar het lukt niet) oefenen we dat ook in de vorm van aanraak-ervaringen en lichamelijke oefeningen die gericht zijn op emoties.
Je hoofd wat minder belangrijk maken en open zijn in wat er in je leeft betekent dat je je kwetsbaar opstelt. Je bent dan wel veel duidelijker in de communicatie naar anderen en het werkt heel verbindend.
Ja, ook als je je boosheid laat zien, of je angst, je tranen. In die nabijheid kan
aanraking weer opbloeien, kunnen we meer empathie voelen naar elkaar.
Stiekem gaan we daar allemaal een beetje harder van stralen. Want die bevestiging hadden we zo nodig, mogen zijn zoals we zijn.
Wil je ook een stap zetten in je kwetsbaarheid? Doe de challenge. Lever deze week elke dag minuten van je schermtijd in en raak jezelf of iemand anders aan.
Fysiek of met het openlijk delen van je gevoelens. Wat doet dat met jou?
Ik ben heel benieuwd.
Wil je meer weten en kijken of haptotherapie je raakt? Kijk dan eens op mijn
website www.haptonomie-saskiavandongen.nl of beter nog: kom het een keer ervaren!
